در مسابقات U.F.C اوج برخورد فيزيكي بين دو مبارز در چارچوب قوانين مي باشد چون در اين گونه مبارزات استفاده از اكثريت فنون بلامانع و آزاد مي باشد. بصورت طبيعي 3 مرحله برخورد پيش روي مبارز قرار دارد

1- تماس با سطح كم 2 – تماس با سطح متوسط 3- تماس با سطح زياد و گسترده.

در مرحله يك ضربات مورد استفاده قرار مي گيرند بعنوان مثال اگر مشت شما به حريف برخورد كند فقط يك قسمت كوچك از روي دست شما محل اتصال در برخورد هست.در مرحله دوم مي توان حريف را با فنوني كه باعث بي تعادلي مي شود به روشهاي مختلف زمين زد . در اين مرحله تماس بدني شما به حريف شامل يك قسمت از بدن مي شود . مانند يك خم كشي يا اچي ماتاي جودو. مرحله سوم شما كاملا با حريف گلاويز شده و بدن شما با حريف حداكثر تماس را دارد كه اين نوع درگيري اكثريت روي زمين انجام مي شود. وبه همين علت به فنون خاك هم مشهور هستند. اگر بخواهيم از روي مشاهدات عيني و يا از نوع تمرينات ورزشكاران اين سبك قضاوت كنيم مرحله سوم مهمترين و كاربردي ترين قسمت مي باشد و حدود 70 درصد درگيري را به خود اختصاص

مي دهد ولي نكته مهم اين هست كه آيا درگيري خياباني به همين روال صورت خواهد گرفت ؟ زيرا كه در درگيريهاي خياباني نه داوري هست و نه قانوني ونه نظم مشخصي.

در اين نوع درگيري احتمال دارد حريف از شي برنده استفاده كند.در صورت درگيري با تماس زياد حريف

فوق العاده خطرناك خواهد بود. احتمال دارد حريف چندنفر باشند در صورت گلاويز شدن با حريف در برابر بقيه افراد بي دفاع خواهيم بود. چون كل بدن ما در تماس با يك نفر هست حتي اگر بر يك حريف غالب شويم. جنگاوران قديمي ژاپن اعتقاد داشتند در همان لحظه كه دشمن در حال حمله به تو از جلو مي باشد از پشت سردر حال ضربه زدن به توست .

موريهه اوشيبا بنيان گذار آي كي دو مي گويد : يك درگيري واقعي 70 درصد ضربه هست حتي وي در مرحله هاي بعد از تكنيكهاي استفاده مي كند كه حداقل سطح تماس و بشترين كنترل را روي حريف داشته باشد. شايد به همين علت آي كي دو به اشكال مختلف مورد استفاده كماندوهاي دنيا است. پس در يك درگيري بايد شرط مهم زمين نخوردن را در نظر گرفت و شعاع دايره اطراف خودمان را كنترل كنيم بخاطر همين عوامل‘ بر عكس مسابقات U.F.C بايد بيشترين توجه و تمرين را از مرحله اول به سوم باشد.يعني تا جايي كه ممكن است از تماس بيش از حد جلوگيري كنيم.

نظر شما چيست ورزشكار گرامي؟

نطرات خودتان را براي ما بفرستيد.

نويسنده :استاد رضا سلطاني